Ver­driet is als een egel – Gerard van Mid­den

Verdriet is als een egel – Gerard van Midden

Wan­neer

13 mei 2025    
19:30 — 21:00

Waar

STADSKANT Gouda
Agnie­ten­straat 13, Gouda

Eve­ne­ment type

Op 13 mei orga­ni­seert Boek en Troost een ont­moe­ting over rouw en nazorg met ver­ha­len­ver­tel­ler, schrij­ver en tekst­dich­ter, Gerard van Mid­den.

Voor­ma­lig lage­re school docent/directeur, nazorg­me­de­wer­ker en auteur Gerard van Mid­den had het voor­recht om naar de ver­ha­len van nabe­staan­den te mogen luis­te­ren. Hij selec­teer­de uit de vele gesprek­ken die hij had 35 ver­ha­len over rouw in het boek ‘Ver­driet is als een egel’. De ver­ha­len laten zien hoe ver­schil­lend men­sen met rouw en ver­lies omgaan. Het boek is onder­ver­deeld in een aan­tal thema’s en bij elk thema staan ver­ha­len, een reflec­te­ren­de tekst en een afslui­tend gedicht.

De thema’s zijn:

  • rouw en tijd
  • een­zaam­heid
  • ruzie
  • schuld­ge­voel
  • opluch­ting
  • angst
  • door­gaan.

Het boek is tij­dens de bij­een­komst in te zien en te koop.

 

Ik hoop dat ‘Ver­driet is als een egel’ men­sen zal troos­ten en moed zal geven door de her­ken­ning, waar­door ze zelf in de ver­ha­len gaan rond­lo­pen en ver­bin­ding voe­len met de emo­ties van ande­ren. Ver­ha­len die stil maken, raken, ver­won­de­ren en je soms ook laten glim­la­chen.

- Gerard van Mid­den

 

Deelnemen aan deze activiteit?

Je kunt jezelf opgeven door ons aanmeldformulier in te vullen.

  • Ver­want met de dood

    Het leven is sindsdien verdergegaan
    maar vergat mij mee te nemen
    en liet me erbuiten staan.

    Ik bezie ‘t van een afstand
    maar ‘t raakt me niet echt
    ik voel me met de dood verwant.

    Veel mensen om mij heen
    kunnen het verdriet niet langer delen
    en laten mij daarin alleen.

    Zo bouwen ze muren van stilte
    waarin ik me gevangen voel
    en die mij omgeven met kilte.

    Ze beseffen niet hoe dat is
    hoe gebroken mijn bestaan
    hoe vol van leegte en gemis.

    Ik weet, ik kan niet altijd troost verwachten
    maar door er gewoon te zijn
    kunnen ze wel de pijn verzachten.

    Het is niet, dat ik me beklaag
    immers ik wil geen medelijden,
    ‘t is alleen wat warmte wat ik vraag.

    Kokkie Jonkers