Tussen de draden van de onbeschrijfelijke pijn heeft zich verweven, langzaam onopgemerkt haast in ‘t begin, de vreugde om wat is en wat is geweest. Het doet mij voelen ‘t leven heeft weer zin. Ik ben niet bang meer voor de dood, niet bang te hechten aan het leven, aan alles wat mij is gegeven. Ik weet dat zij eens weer zal komen met alle pijn en het gemis, maar nooit zal kunnen nemen, de herinnering aan elk moment dat mij nu dierbaar is. Een lotgenote
Wie heeft de lichtjes van de boom gedoofd? Wie heeft de ballen weggehaald? Wie heeft met niets ontziende nuchterheid, het einde van de romantiek bepaald? Wie heeft de kerststal ingepakt; de uitgebloeide kerstster weggedaan? Was ik dat zelf? Waarom liet ik de lichtjes nog niet even aan? Wie heeft de lichtjes in mijn blik gedoofd? Dat was ik niet, dat deed het leven! Maar in de duisternis bleef één kaars staan; zo werd mij per vergissing toch een licht gegeven. Ik leg mijn hand beschermend om de vlam, zodat de vrieskou van de eenzaamheid hem niet zal doven. Het is de vlam van hopen op de zon, Lees meer
We zwaaien mensen uit ons leven zonder het vooraf te weten. “Was gezellig”, “Zie je gauw”, “Welterusten”, “Ik hou van jou”. En wat voelde als een komma blijkt uiteindelijk een punt. We zwaaien uit zonder te weten; omdat je soms niet weten kunt. Merel Morre
Ik kan jou Niet meer aanraken En toch Raak jij mij Voortdurend. Angela Koster
Ze zeggen zoveel….. dat het went, dat de tijd een helende mantel is. Zoveel….. dat het overgaat als griep, vervaagt in het stof van de dagen. Maar het blijft hangen als mist op mijn haar. Ik overwinter in verdriet, om hoe het was, had kunnen zijn. Jij bloeit liever dan ooit voordien, met nog zachtere kleuren van het leven. Jou te verliezen went nooit. Mark Naessens
Elk ding is meer dan een ding, voor wie bemint. Mijn hand ging over stoelen en tafels en ze bewogen van liefde. O, wij hielden allemaal van jou. Herman de Coninck
Nooit meer mijn neus in de geur van jouw jas Nooit meer mijn snot aan jouw mouwen Nooit meer jouw lievelingstrui in de was Nooit meer mijn hand in de jouwe Nooit meer jouw kus op mijn knie of mijn wang Nooit meer jouw vouwfietsje nat in de gang Nooit meer jouw meeneembrood Nooit meer de kieteldood Nooit meer op zaterdag papa-ontbijt Nooit meer op schoot met jouw arm om mijn blootje Nooit meer jouw kus op mijn wang, je bent dood, je bent dood, je bent dood, je bent dood, Voor altijd
Er zijn uren zonder jou. Soms, misschien, het is denkbaar ….. Er zijn rivieren met oevers vol boterbloemen zonder jou. Boten met hakkelende motoren, stroomopwaarts, zonder jou. Er zijn wegen zonder jou. Zijwegen, ongelukken, greppels. Vlinders zonder jou zijn er; Distels, ontelbare…. Er is mismoedigheid zonder jou. Laksheid, angstvalligheid. Er gaat geen uur voorbij, er is nog geen uur voorbijgegaan. Toon Tellegen
Kijk vooruit, de weg loopt door; sta niet stil maar volg het spoor. Vertrouw op wat je hart je zegt geen enkel levenspad is recht. Kijk vooruit, twijfel niet; rust even uit bij groot verdriet. Laat je ziel zweven en koester wat je is gegeven; aarzel niet, dit is jouw leven! Jose Kodden
Je hart wordt ooit gebroken; verliest soms een gevecht. Je moet je liefste missen, waar je het meest aan bent gehecht. Groei door te schreeuwen. Blijf altijd dromen. Groei door de liefde steeds weer tegen te komen. Groei door te vragen. Door wijze raad te vergeten. Groei door het soms zelf ook niet te weten. Kus je tranen. Laat je verrijken. Groei door in de stilte naar sterren te kijken.
