RITUELEN

  Elke ouder die zijn kind mist heeft zo zijn of haar rituelen om hun geliefde kind te herdenken en zo hun liefde met ze te delen.   De een brandt elke avond een kaarsje of schrijft de naam in het zand. De ander eet een taart op de verjaardag of geeft kusjes aan een foto op de wand.   De een groet een voorbij vliegende vlinder of laat ballonnen op tijdens speciale dagen. De ander tekent hartjes op beslagen ramen of zal een dagje uit hun kind in gedachten mee vragen.   De een praat tegen een foto of de urn, of verzorgt graag een plekje waar hun kind Lees meer

DOOR DE POORT…….

Door de poort van het voelen van je zwakheid, ligt je kracht. Door de poort van het voelen van de pijn ligt je plezier en vreugde. Door de poort van het voelen van je angst ligt je zekerheid en veiligheid. Door de poort van het voelen van je eenzaamheid ligt je vermogen om vervulling, liefde en kameraadschap te vinden. Door de poort van het voelen van je haat ligt je vermogen lief te hebben. Door de poort van het voelen van je wanhoop ligt je ware en rechtvaardige hoop. Door het accepteren van je tekortkomingen van je jeugd ligt je vervulling nu.     Eva Pierrakos uit ‘Liefdeskunst’ Hanna Cuppen

Weggaan

Weggaan is iets anders dan het huis uit sluipen, zacht de deur dichttrekken achter je bestaan en niet terugkeren. Je blijft iemand op wie wordt gewacht.   Weggaan kun je beschrijven als een soort van blijven. Niemand wacht want je bent er nog. Niemand neemt afscheid want je gaat niet weg.     Rutger Kopland 2008

Herstellen van de rouw

Herstellen van de rouw is als ontwaken uit een lange winterslaap, de warmte van de zon voelen, de wind in de bomen horen ruisen, het zachte gegons van de bijen horen, de vogels horen zingen, de geur van de bloemen ruiken, het zout van mijn tranen voelen, mijn zintuigen laten strelen door de schoonheid van de natuur de stilte ervaren binnen in mij als een haven van pijn.   Dianne McKissock (uit Vingerafdruk van verdriet) Manu Keirse  

Accepteren

We hebben het woord al een plek gegeven, Het stijgt ver boven ons uit; Reikhalzend proberen we het binnen ons bereik te krijgen, Het te bemachtigen en ons machtig te maken, Want accepteren kun je leren En zo leer je er mee leven.   Accepteren is iets toelaten, waarvan je niet wilt dat het er is. Niet te begrijpen tot je het gedaan hebt En er achter komt; Vechten tegen iets wat niet weggaat Maakt al een slachtoffer.     Anne Zwanenburg  

LOSLATEN

Loslaten wat je lief en dierbaar is, Loslaten naar wie je hart uitging, je doet het niet ineens. Het is als het gaan van een lange, lange weg. Een weg geplaveid met herinneringen, met beelden van weleer en met emoties, diep en scherp. Al gaande ga je stap voor stap zien, hoe het was, echt was. Je leert zien voorbij de buitenkant, je ziet het verborgen patroon, het hoe, waarom. Je ziet wat de ander toen bewoog, je ziet, wat je toen, in het verleden niet kon zien, omdat je er nog middenin stond, deel was van het geheel. Maar nu bij elke stap de afstand groeit, nu ga je Lees meer

Brug

Strek je hand uit en voel de mijne Voorbij het zicht blijf ik dichtbij Mijn levend lijf heeft mij verlaten Toch ben ik er als je mij roept Noem mijn naam en neem mij mee Gedragen ga ik nooit verloren Proost op mij in goed gezelschap Later als dichtbij weer mag En mis je troost van warme armen In herinnering hou ik je vast Ik toast op jou, de achterblijver Dat je mijn eind gaat zien als nieuw begin Strek je hand uit en voel de mijne Voorbij het zicht blijf ik dichtbij.   Regine Hilthorst

Vogels, Vissen

  Zet de radio uit je hoort niets nieuws de stilte wacht geduldig af Vouw de krant dicht. Hij was oud voordat hij werd gedrukt Zoek niet, deel niet, duim niet totdat je vierkant ziet Zet eindelijk het scherm op zwart. Ik ben net zo bang als jij, net zo bezorgd voor iedereen die ik niet missen kan Ik had ook gespaard voor andere dingen: verre reizen, eerste hulp bij een gebroken hart, een auto die wat vaker start. Maar: in Wuhan hoor je vogels zingen Boven China was de lucht nog nooit zo blauw In Venetië zien ze vissen in het helderst water sinds tijden De kunst van het Lees meer

STUURLOOS

De stuurlui eisen de wal op   De vechters eisen de straat opDe kiezers eisen klare taalmaar er zijn geen woorden voorer bestaat geen nieuw moraalwe hebben nog geen verhaal wat zou je doen met de ruimte die je opeistdie minder dan anderhalve meterje oma opzoekenje buurman aanhoestenhet vliegtuig nemen naar een of ander toeristisch oord? en is dat dan vrijheidwat is vrijheid eigenlijkvoor een woord? Is het terug naar voorheen,maar voorheen is voorbij;we deinen stuurloosop de rand van een nieuw getij niet eisen, maar vragenmeebewegenluisterennaar wat de zee van ons wilnieuwe einders ontdekken misschien is dat vrijheidmisschienmaakt dat het verschil. Helma Snelooper    

Herinnering

  Omkijken? Liever niet. Want kijken, echt kijken doet pijn. Je voelt weer hoe het was, de pijn, het gemis.   Omkijken? Liever niet. En als het moet, dan maar gewapend als beton, met droge ogen, zonder jou erbij.   Herinnering. Zonder tranen gaat het niet. Maar door de tranen heen blijft liefde levend, vind jij jezelf terug.   Herinnering. Alleen wie om kan kijken, kan vooruitzien. Wie tranen zaait, zal licht en toekomst oogsten.     Hans Stolp