Auteur: Boek-en-Troost

Loslaten wat je lief en dierbaar is, Loslaten naar wie je hart uitging, je doet het niet ineens. Het is als het gaan van een lange, lange weg. Een weg geplaveid met herinneringen, met beelden van weleer en met emoties, diep en scherp. Al gaande ga je stap voor stap zien, hoe het was, echt was. Je leert zien voorbij de buitenkant, je ziet het verborgen patroon, het hoe, waarom. Je ziet wat de ander toen bewoog, je ziet, wat je toen, in het verleden niet kon zien, omdat je er nog middenin stond, deel was van het geheel. Maar nu bij elke stap de afstand groeit, nu ga je Lees meer

Strek je hand uit en voel de mijne Voorbij het zicht blijf ik dichtbij Mijn levend lijf heeft mij verlaten Toch ben ik er als je mij roept Noem mijn naam en neem mij mee Gedragen ga ik nooit verloren Proost op mij in goed gezelschap Later als dichtbij weer mag En mis je troost van warme armen In herinnering hou ik je vast Ik toast op jou, de achterblijver Dat je mijn eind gaat zien als nieuw begin Strek je hand uit en voel de mijne Voorbij het zicht blijf ik dichtbij.   Regine Hilthorst

  Zet de radio uit je hoort niets nieuws de stilte wacht geduldig af Vouw de krant dicht. Hij was oud voordat hij werd gedrukt Zoek niet, deel niet, duim niet totdat je vierkant ziet Zet eindelijk het scherm op zwart. Ik ben net zo bang als jij, net zo bezorgd voor iedereen die ik niet missen kan Ik had ook gespaard voor andere dingen: verre reizen, eerste hulp bij een gebroken hart, een auto die wat vaker start. Maar: in Wuhan hoor je vogels zingen Boven China was de lucht nog nooit zo blauw In Venetië zien ze vissen in het helderst water sinds tijden De kunst van het Lees meer

De stuurlui eisen de wal op   De vechters eisen de straat opDe kiezers eisen klare taalmaar er zijn geen woorden voorer bestaat geen nieuw moraalwe hebben nog geen verhaal wat zou je doen met de ruimte die je opeistdie minder dan anderhalve meterje oma opzoekenje buurman aanhoestenhet vliegtuig nemen naar een of ander toeristisch oord? en is dat dan vrijheidwat is vrijheid eigenlijkvoor een woord? Is het terug naar voorheen,maar voorheen is voorbij;we deinen stuurloosop de rand van een nieuw getij niet eisen, maar vragenmeebewegenluisterennaar wat de zee van ons wilnieuwe einders ontdekken misschien is dat vrijheidmisschienmaakt dat het verschil. Helma Snelooper    

  Omkijken? Liever niet. Want kijken, echt kijken doet pijn. Je voelt weer hoe het was, de pijn, het gemis.   Omkijken? Liever niet. En als het moet, dan maar gewapend als beton, met droge ogen, zonder jou erbij.   Herinnering. Zonder tranen gaat het niet. Maar door de tranen heen blijft liefde levend, vind jij jezelf terug.   Herinnering. Alleen wie om kan kijken, kan vooruitzien. Wie tranen zaait, zal licht en toekomst oogsten.     Hans Stolp  

    Heel even lijkt het door de lichtval of de wind heel even weet ik dat jij je hier bevindt. Een streling langs mijn schouder een vlam die plotseling dooft een vlinder die blijft dralen of zit het in mijn hoofd? Heel even besef ik, jij bent altijd bij mij voor heel even voel ik het blijft voor altijd ‘wij’   Ingrid Dettmer   Uit het boek Mindful omgaan met verlies

Ik wens je genoeg stilte om op te kijken naar de sterren   Genoeg eenvoud om ontzag te tonen voor het kleine Genoeg vertrouwen om het goede zijn weg te laten vinden   Genoeg verwondering om het ondenkbare te zien gebeuren   Vertraag Geef aandacht Wees dankbaar en geniet.   Kris Gelaude

  Er is nog zomer en genoeg Wat zou het loodzwaar tillen zijn, wat een gezwoeg Als iedereen niet iedereen ter wille was Als iedereen niet iedereen op handen droeg.   Judith Herzberg

  Volhouden is een zeker weten dat dat wat nu onzichtbaar is vrijblijvend altijd op een ieder ligt te wachten het wacht er alleen op om langzaamaan benaderd en met vol besef geplukt te worden het geloof in dit volhouden is daarom de kiem van de groei Zonder kiem geen groei een kiem blijft lang diep in de aarde verborgen maar hij zal en wil vrijkomen   Eliza Mijn

  Ik trek mij terug en wacht. Dit is de tijd die niet verloren gaat: Iedere minuut zet zich in toekomst om. Ik ben een oceaan van wachten, waterdun omhuld door ‘t ogenblik. Zuigende eb van gemoed, dat de minuten trekt en dan de vloed diep in zijn duisternis bereidt.   Er is geen tijd. Of er is niets dan tijd.   M. Vasalis