Afscheid nemen

Een zeer com­pleet en over­zich­te­lijk beeld van de emo­ties waar­mee men­sen te maken (kun­nen) krij­gen, wan­neer een dier­ba­re naas­te over­lijdt of als er spra­ke is van wat voor ver­lies dan ook.

Omschrij­ving

Dit boek geeft een zeer com­pleet en over­zich­te­lijk beeld van de emo­ties waar­mee men­sen te maken (kun­nen) krij­gen, wan­neer een dier­ba­re naas­te over­lijdt of als er spra­ke is van het ver­lies van gezond­heid, (echt)scheiding, ver­hui­zing of emi­gra­tie. Door haar onaf­han­ke­lij­ke manier van den­ken en obser­ve­ren legt Riek­je Bos­wijk ver­ras­sen­de ver­ban­den en komt ze tot opmer­ke­lij­ke inzich­ten. Emo­ties als woede, ver­zet, ver­driet, jaloe­zie, berus­ting, angst, schuld­ge­voel, berouw, ver­ge­ving en wraak krij­gen een plaats bin­nen het rouw- en ver­wer­kings­pro­ces; emo­ties die de voort­gang van het rouw­pro­ces ver­hin­de­ren, wor­den nauw­keu­rig beschre­ven. De lezer zal zich door de per­soon­lijk door­leef­de stijl begre­pen en gesteund voe­len. Er wor­den diver­se con­cre­te aan­wij­zin­gen (zowel voor rou­wen­den als voor hun omge­ving) gege­ven om het rouw- en ver­wer­kings­pro­ces te hel­pen vol­bren­gen. Naast rati­o­ne­le en emo­ti­o­ne­le pro­ces­sen wor­den er ook spi­ri­tu­e­le of ziels­er­va­rin­gen beschre­ven. Het boek is geba­seerd op de over­tui­ging dat ieder ver­lies goed kan wor­den ver­werkt.


Auteur
R. Boswijk-Hummel
Publicatiedatum
2008
Uitgever
Uitgeverij De Toorts
ISBN
9789060207796
Aantal exemplaren
1
Thema
Rouw
Boek lenen?

Voorafgaand aan het Rouwcafé kun je boeken halen of terugbrengen. Ook kun je in overleg een afspraak maken om de boeken in te zien. Ben je niet in de gelegenheid om onze activiteiten te bezoeken, maar wil je wel een boek lenen? Bel ons op tel: 06-17159295 om een afspraak te maken om het boek op te halen.

  • Ver­want met de dood

    Het leven is sindsdien verdergegaan
    maar vergat mij mee te nemen
    en liet me erbuiten staan.

    Ik bezie ‘t van een afstand
    maar ‘t raakt me niet echt
    ik voel me met de dood verwant.

    Veel mensen om mij heen
    kunnen het verdriet niet langer delen
    en laten mij daarin alleen.

    Zo bouwen ze muren van stilte
    waarin ik me gevangen voel
    en die mij omgeven met kilte.

    Ze beseffen niet hoe dat is
    hoe gebroken mijn bestaan
    hoe vol van leegte en gemis.

    Ik weet, ik kan niet altijd troost verwachten
    maar door er gewoon te zijn
    kunnen ze wel de pijn verzachten.

    Het is niet, dat ik me beklaag
    immers ik wil geen medelijden,
    ‘t is alleen wat warmte wat ik vraag.

    Kokkie Jonkers