Gebr.

Twee broers en een dag­boek

Gebr. is het deels auto­bi­o­gra­fi­sche ver­haal van Ted van Lies­hout over het ver­lies van zijn broer. Kun je nog een broer zijn als je broer dood is? Dat vraagt Lukas zich onder meer af als zijn jon­ge­re broer Mari­us is gestor­ven. Ieder­een in het gezin van Lukas pro­beert het ver­driet over de dood van Mari­us op een ande­re manier te ver­wer­ken.

Samen­vat­ting

‘Gebr.’ is een diep ont­roe­ren­de, deels auto­bi­o­gra­fi­sche, jeugd­ro­man geschre­ven door Ted van Lies­hout. Deze tijd­lo­ze coming-of-age-roman ver­telt het ver­haal van Luuk, een jon­gen die opgroeit in de scha­duw van zijn over­le­den jon­ge­re broer, Mari­us. Met zijn poë­ti­sche schrijf­stijl biedt Ted van Lies­hout een diep­gaan­de inkijk in de thema’s van rouw, ver­lies en fami­lie­ban­den.

Kun je nog een broer zijn als je enige broer dood is? Deze vraag houdt de zes­tien­ja­ri­ge Luuk bezig nadat zijn jon­ge­re broer Mari­us is gestor­ven. Elk fami­lie­lid ver­werkt het ver­lies op zijn eigen manier. Het dag­boek dat Mari­us heeft nage­la­ten ont­hult diep­gaan­de gehei­men, waar­door Luuk gecon­fron­teerd wordt met zich­zelf. Met zijn inner­lij­ke strijd komt ook het besef over zijn eigen geaard­heid: Luuk ont­dekt dat hij meer gevoe­lens heeft voor jon­gens dan voor meis­jes.

Ted van Lies­hout heeft een indruk­wek­ken­de en vaak bekroon­de lite­rai­re car­ri­è­re opge­bouwd. Voor ‘Gebr.’ liet hij zich inspi­re­ren door zijn eigen ver­haal en dat van zijn broer, wat heeft gere­sul­teerd in een prach­ti­ge ont­wik­ke­lings­ro­man die zowel jonge als vol­was­sen lezers zal aan­spre­ken. Geschikt voor lezers vanaf 12 jaar en ouder.

Auteur
Ted van Lieshout
Publicatiedatum
1996
Uitgever
Gottmer
ISBN
Aantal exemplaren
1
Boek lenen?

Voorafgaand aan het Rouwcafé kun je boeken halen of terugbrengen. Ook kun je in overleg een afspraak maken om de boeken in te zien. Ben je niet in de gelegenheid om onze activiteiten te bezoeken, maar wil je wel een boek lenen? Bel ons op tel: 06-17159295 om een afspraak te maken om het boek op te halen.

  • Ver­want met de dood

    Het leven is sindsdien verdergegaan
    maar vergat mij mee te nemen
    en liet me erbuiten staan.

    Ik bezie ‘t van een afstand
    maar ‘t raakt me niet echt
    ik voel me met de dood verwant.

    Veel mensen om mij heen
    kunnen het verdriet niet langer delen
    en laten mij daarin alleen.

    Zo bouwen ze muren van stilte
    waarin ik me gevangen voel
    en die mij omgeven met kilte.

    Ze beseffen niet hoe dat is
    hoe gebroken mijn bestaan
    hoe vol van leegte en gemis.

    Ik weet, ik kan niet altijd troost verwachten
    maar door er gewoon te zijn
    kunnen ze wel de pijn verzachten.

    Het is niet, dat ik me beklaag
    immers ik wil geen medelijden,
    ‘t is alleen wat warmte wat ik vraag.

    Kokkie Jonkers