Samenvatting
Als Toos ziek wordt en de afloop onzeker is, vraagt ze haar vriendin haar levensverhaal op te schrijven. Samen bladeren ze door de jaren van de jeugd waarin het geloof een grote rol speelt naar volwassenheid en moederschap. Soms worden er bladzijden teruggeslagen. Soms blijven ze een poosje liggen vanwege gemis en rouw. Maar er is ook groei en ontroering. Een hart dat opengaat en overstroomt van liefde voor alles wat leeft. Het is deze openhartigheid die jou een kijkje gunt in het leven van alledag en laat zien dat Gewoon Toos juist in dit alledaagse heel bijzonder is.
