Jong ver­lies: rou­wen­de kin­de­ren seri­eus nemen

Rou­wen­de kin­de­ren seri­eus nemen

Jong ver­lies’ helpt ouders, leer­krach­ten en zorg­pro­fes­si­o­nals bij het opvan­gen en bege­lei­den van rou­wen­de kin­de­ren.

Samen­vat­ting

Wan­neer kin­de­ren van dicht­bij met de dood in aan­ra­king komen, gaan we vaak te gemak­ke­lijk aan hen voor­bij. Laten we kin­de­ren juist bij de dood betrek­ken en hun ver­driet seri­eus nemen, zegt Riet Fiddelaers-Jaspers met nadruk. Dat geldt zeker ook voor jonge kin­de­ren.

Van­uit haar stu­die en prak­tijk­er­va­ring advi­seert de auteur in kwes­ties als:
- Hoe ver­tel je aan kin­de­ren dat iemand is dood­ge­gaan?
- Neem je hen mee op rouw­be­zoek en naar de uit­vaart?
- Wat zijn de gevol­gen van een ern­stig ver­lies voor de ont­wik­ke­ling van een kind?
- Hoe gaan kin­de­ren met ver­lies om en hoe kun­nen we hen daar­in steu­nen?

Dit boek is een steun voor vol­was­se­nen die rou­wen­de kin­de­ren opvan­gen en bege­lei­den, zoals ouders, leer­krach­ten en wer­kers uit de zorg­sec­tor.

Auteur
Riet Fiddelaers-Jaspers
Publicatiedatum
2011
Uitgever
Ten Have
ISBN
Aantal exemplaren
1
Thema
Jeugd, Rouw
Boek lenen?

Voorafgaand aan het Rouwcafé kun je boeken halen of terugbrengen. Ook kun je in overleg een afspraak maken om de boeken in te zien. Ben je niet in de gelegenheid om onze activiteiten te bezoeken, maar wil je wel een boek lenen? Bel ons op tel: 06-17159295 om een afspraak te maken om het boek op te halen.

  • Ver­want met de dood

    Het leven is sindsdien verdergegaan
    maar vergat mij mee te nemen
    en liet me erbuiten staan.

    Ik bezie ‘t van een afstand
    maar ‘t raakt me niet echt
    ik voel me met de dood verwant.

    Veel mensen om mij heen
    kunnen het verdriet niet langer delen
    en laten mij daarin alleen.

    Zo bouwen ze muren van stilte
    waarin ik me gevangen voel
    en die mij omgeven met kilte.

    Ze beseffen niet hoe dat is
    hoe gebroken mijn bestaan
    hoe vol van leegte en gemis.

    Ik weet, ik kan niet altijd troost verwachten
    maar door er gewoon te zijn
    kunnen ze wel de pijn verzachten.

    Het is niet, dat ik me beklaag
    immers ik wil geen medelijden,
    ‘t is alleen wat warmte wat ik vraag.

    Kokkie Jonkers