Met mijn ziel onder de arm

De thema’s lief­de, wel­kom zijn, hech­ten en afscheid nemen horen samen bij het leven, en de wijze waar­op de mens daar­mee in aan­ra­king komt en mee omgaat, tekent iemands bestaan.

Flap­tekst

In dit boek wordt dui­de­lijk hoe onlos­ma­ke­lijk lief­de en rouw met elkaar ver­we­ven zijn. Wie lief­heeft, neemt het risi­co van ver­lies erbij. Want zon­der rouw gaat het niet. Rou­wen doen we niet alleen bij een ver­lies door de dood maar ook bij een ver­lies door echt­schei­ding, van werk, een ide­aal of je thuis­land.

Aan de hand van stap­pen in de ver­lies­cir­kel neemt Riet Fiddelaers-Jaspers de lezer mee op ver­ken­ning door het rouw­land­schap. Haar rijke erva­ring blijkt uit de voor­beel­den uit de dage­lijk­se prak­tijk die ze beschrijft. Dat maakt dat dit boek mak­ke­lijk lees­baar is en je als lezer diep kan raken.

Auteur
Riet Fiddelaers-Jaspers
Publicatiedatum
2000
Uitgever
In de Wolken
ISBN
9789077179000
Aantal exemplaren
1
Thema
Rouw
Boek lenen?

Voorafgaand aan het Rouwcafé kun je boeken halen of terugbrengen. Ook kun je in overleg een afspraak maken om de boeken in te zien. Ben je niet in de gelegenheid om onze activiteiten te bezoeken, maar wil je wel een boek lenen? Bel ons op tel: 06-17159295 om een afspraak te maken om het boek op te halen.

  • Ver­want met de dood

    Het leven is sindsdien verdergegaan
    maar vergat mij mee te nemen
    en liet me erbuiten staan.

    Ik bezie ‘t van een afstand
    maar ‘t raakt me niet echt
    ik voel me met de dood verwant.

    Veel mensen om mij heen
    kunnen het verdriet niet langer delen
    en laten mij daarin alleen.

    Zo bouwen ze muren van stilte
    waarin ik me gevangen voel
    en die mij omgeven met kilte.

    Ze beseffen niet hoe dat is
    hoe gebroken mijn bestaan
    hoe vol van leegte en gemis.

    Ik weet, ik kan niet altijd troost verwachten
    maar door er gewoon te zijn
    kunnen ze wel de pijn verzachten.

    Het is niet, dat ik me beklaag
    immers ik wil geen medelijden,
    ‘t is alleen wat warmte wat ik vraag.

    Kokkie Jonkers