Sur­vi­val­gids voor wedu­wen

Je hoeft niet eerst ‘uit­ge­rouwd’ te zijn voor je de draad van het leven weer oppakt. Het stap­pen­plan – jouw stap­pen­plan voor rou­wen, leven en weer genie­ten – is als een kom­pas wat rich­ting geeft. Marit van Exel heeft in het rouw­pro­ces ver­schil­len­de onder­schat­te aspec­ten beschre­ven uit eigen erva­rin­gen alle stap­pen en fasen door­lo­pen.

Flap­tekst

Rou­wen en leven bestaan naast elkaar. Het stap­pen­plan in dit boek leert je hoe je dat kunt aan­pak­ken.

Je hoeft niet eerst ‘uit­ge­rouwd’ te zijn voor je de draad van je leven weer kunt oppak­ken. Rouw blijft. Her­in­ne­rin­gen aan je gelief­de gaan nooit weg. Maar je kunt rouw wel inte­gre­ren in je leven, ter­wijl je ruim­te maakt om ver­der te gaan. En weer te genie­ten.

Dit boek biedt jou een stap­pen­plan. Met daar­in ken­nis over rouw en hoe je kunt omgaan met je inten­se emo­ties. Een stap­pen­plan waar­mee je mees­ter­schap ont­wik­kelt in je nieu­we rol als wedu­we, met alles wat daar­bij komt kij­ken. Je acti­veert je veer­kracht en zelf­ver­trou­wen. Je staat open voor wat de toe­komst je nog kan en gaat bren­gen.

Het stap­pen­plan is als een kom­pas dat rich­ting geeft. Dit boek is ook inte­res­sant als je te maken hebt met een wedu­we in je omge­ving. Je leert haar beter te begrij­pen en weet hoe je er het beste voor haar kunt zijn. Het rouw­pro­ces kent name­lijk ver­schil­len­de onder­schat­te aspec­ten die in dit boek bespro­ken wor­den.

Auteur
Marrit van Exel
Publicatiedatum
18-02-2021
Uitgever
De Krachtbron
ISBN
9789083112619
Aantal exemplaren
1
Boek lenen?

Voorafgaand aan het Rouwcafé kun je boeken halen of terugbrengen. Ook kun je in overleg een afspraak maken om de boeken in te zien. Ben je niet in de gelegenheid om onze activiteiten te bezoeken, maar wil je wel een boek lenen? Bel ons op tel: 06-17159295 om een afspraak te maken om het boek op te halen.

  • Ver­want met de dood

    Het leven is sindsdien verdergegaan
    maar vergat mij mee te nemen
    en liet me erbuiten staan.

    Ik bezie ‘t van een afstand
    maar ‘t raakt me niet echt
    ik voel me met de dood verwant.

    Veel mensen om mij heen
    kunnen het verdriet niet langer delen
    en laten mij daarin alleen.

    Zo bouwen ze muren van stilte
    waarin ik me gevangen voel
    en die mij omgeven met kilte.

    Ze beseffen niet hoe dat is
    hoe gebroken mijn bestaan
    hoe vol van leegte en gemis.

    Ik weet, ik kan niet altijd troost verwachten
    maar door er gewoon te zijn
    kunnen ze wel de pijn verzachten.

    Het is niet, dat ik me beklaag
    immers ik wil geen medelijden,
    ‘t is alleen wat warmte wat ik vraag.

    Kokkie Jonkers