Troost­ge­dich­ten

Troost­ge­dich­ten van Boek en Troost. Deze gedich­ten­bun­del is uit­ge­ge­ven bij het vijf­ja­rig bestaan van Boek en Troost. Deze vrij­wil­li­gers­or­ga­ni­sa­tie biedt onder­steu­ning aan wie een gelief­de mist door de dood. Marc Cou­wen­bergh / cti maak­te van de bun­del een vier­kant klei­nood. Op 14 febru­a­ri 2019 was de pre­sen­ta­tie.

Tien dich­ters

Tien dich­ters lever­den een gedicht in voor de bun­del . Onder hen de eer­ste Goud­se stads­dich­te­res, Inez Meter. Daar­naast werk­te ook foto­graaf Rinus Las­schuyt belan­ge­loos mee. Immers, Boek en Troost beschikt niet over een ruim bud­get.

Lot­ge­no­ten

Alle vrij­wil­li­gers van Boek en Troost weten wat het bete­kent een dier­ba­re te mis­sen. Vaak uit eigen erva­ring. Want ze ver­lo­ren veel­al zelf iemand. Daar­door weten ze dat het fijn is con­tact te heb­ben met lot­ge­no­ten. Dus door het delen van erva­rin­gen krijg je zicht op de eigen reac­ties en gevoe­lens. Lot­ge­no­ten­con­tact maakt het ver­lies zicht­baar, bespreek­baar en han­teer­baar.

Aan Troost­ge­dich­ten werk­ten belan­ge­loos mee:

Dich­ters: Chris Bel­lekom, Edu­ard Dit­mar, Anne­wies van Ess, Corie Groo­ten­dorst, Bart en/of Cor­ne­lis, Ton Hout­man, Han­ne­ke Leroux, Kees de Leeuw, Inez Meter en Peter Noord­hoek.

Foto­graaf: Rinus Las­schuyt

Eind­re­dac­tie, boek­ont­werp en uit­ga­ve: Marc Cou­wen­bergh / cti

Bron: marccouwenbergh.nl

Auteur
Diverse dichters
Publicatiedatum
2019
Uitgever
Boek & Troost
ISBN
978 90 826394
Aantal exemplaren
3
Categorie
Gedichten
Thema
Boek lenen?

Voorafgaand aan het Rouwcafé kun je boeken halen of terugbrengen. Ook kun je in overleg een afspraak maken om de boeken in te zien. Ben je niet in de gelegenheid om onze activiteiten te bezoeken, maar wil je wel een boek lenen? Bel ons op tel: 06-17159295 om een afspraak te maken om het boek op te halen.

  • Ver­want met de dood

    Het leven is sindsdien verdergegaan
    maar vergat mij mee te nemen
    en liet me erbuiten staan.

    Ik bezie ‘t van een afstand
    maar ‘t raakt me niet echt
    ik voel me met de dood verwant.

    Veel mensen om mij heen
    kunnen het verdriet niet langer delen
    en laten mij daarin alleen.

    Zo bouwen ze muren van stilte
    waarin ik me gevangen voel
    en die mij omgeven met kilte.

    Ze beseffen niet hoe dat is
    hoe gebroken mijn bestaan
    hoe vol van leegte en gemis.

    Ik weet, ik kan niet altijd troost verwachten
    maar door er gewoon te zijn
    kunnen ze wel de pijn verzachten.

    Het is niet, dat ik me beklaag
    immers ik wil geen medelijden,
    ‘t is alleen wat warmte wat ik vraag.

    Kokkie Jonkers