Boek en Troost beschikt over diverse rouw- en troostboeken die te leen zijn.
Op deze pagina tref je een aantal lijsten aan met de in ons bezit zijnde boeken. Het zijn titels van boeken over de dood en wat daarmee samenhangt. Wanneer je op de link klikt, zie je alle boeken over het door jou gekozen onderwerp.
Ze zijn alfabetisch gerangschikt op schrijver en gecategoriseerd in verschillende thema’s. Bij elke titel staat een korte samenvatting.
Voorafgaand (van 14.00-15.00 uur) aan het Rouwcafé (derde zondag van de maand) kun je boeken halen of terugbrengen. Ook kun je in overleg een afspraak maken om de boeken in te zien.
Ben je niet in de gelegenheid om onze activiteiten te bezoeken, maar wil je wel een boek lenen, dan kun je bellen met: 06 17159295 om een afspraak te maken om het boek op te halen.
Eén keer per maand plaatsen we een "aanrader", een boek dat door een van de vrijwilligers werd gelezen en dat hem/haar in het bijzonder aangesproken heeft.
Deze maand is dat: "Treurwil" 
Auteur: Rik van Puymbroeck
"Mensen vinden het normaal dat zij leven, maar het is een miraculeuze schat waar we elke dag dankbaar voor moeten zijn". Sylvian Tesson (p.150).
Dit is een van de citaten waarmee Rik van Puymbroeck zijn hoofstukken opent in het boek Treurwil. Hij worstelt met het verlies dat hij in zijn leven heeft meegemaakt en plant een boom in Frankrijk, een Treurwilg. Treurwil beschrijft verdriet en rouw als noodzakelijk onderdeel van het leven. Dit doet Rik van Puymbroeck aan de hand van persoonlijke notities, herinneringen en verwijzingen naar muziek, film en literatuur.
In oktober 1984 ziet Rik van Puymbroeck hoe zijn beste vriend, Filip, verongelukt. Hij is dan 17 jaar. Dit is zijn laatste avond als kind, van nu af aan is hij volwassen. Op 24 augustus 1998 verliest hij zijn iets oudere broer Tom. Jaren later overlijdt, op dezelfde dag, zijn moeder. Inmiddels is Rik Van Puymbroeck 55 jaar, echtgenoot en vader. Dan, in 2022 plant hij de Treurwilg. In Treurwil beschrijft hij hoe zijn dagen mede bepaald worden door de doden, rouw en gemis.
Treurwil is vooral een reflectie op de dood en het leven. Over verdriet van vroeger, hoe je deze niet los kunt laten, maar juist wil vasthouden en vormgeven. Het boek is een ode aan het leven en aan onze (overleden) geliefden. Een boek dat ik regelmatig weer oppak om een zin, passage of hoofdstuk te lezen, bijvoorbeeld:
‘ Op een avond in de zomer van 2022 dansten mijn geliefde en ik, samen met vrienden, op het terras in de Auvergne. Paolo Conto zong over de sterren van de jazz…Het was opnieuw 24 augustus en we hadden besloten die dag om te keren….’ (p.174).
