Ver­want met de dood

Het leven is sinds­dien ver­der­ge­gaan­maar ver­gat mij mee te neme­nen liet me erbui­ten staan. Ik bezie ‘t van een afstand­maar ‘t raakt me niet ech­tik voel me met de dood ver­want. Veel men­sen om mij heen­kun­nen het ver­driet niet lan­ger dele­nen laten mij...

Op vakan­tie

Ik ben er even uit,uit de sleur en het gevang;verlost van gedachten,denkend zon­der besluit. Even weg van hier,daar waar jij ook niet bent­ben ik in het hier-en-nu,hier waar ik vakan­tie vier. Ont­snapt in het moment;nu in plaats van laterspreekt de waar­heid me...

Goed werk

Goed werk: water worden,wortels van plan­ten intrek­ken­trek­vo­gels vul­len met groen,groeten doen naar beneden;ach, ik zal dood wel tevre­de­nen vre­se­lijk veel moe­ten doen. Leo Vro­man

De dood

“k Heb voor de dood al meer dan eens een lief gedicht geschre­ve­nik neem hem weer eens op mijn schoot­hij hoort zo bij het leve­nik weet nog hoe bang ik was als kind­wat heb ik ‘m gekne­pen­hij was mijn vij­and, nu mijn vriend­nu heb ik hem begre­pen­hij heeft mij...

Gedoof­de licht­jes

Wie heeft de licht­jes van de boom gedoofd? Wie heeft de bal­len weg­ge­haald? Wie heeft met niets ont­zien­de nuch­ter­heid, het einde van de roman­tiek bepaald?   Wie heeft de kerst­stal inge­pakt; de uit­ge­bloei­de kerst­ster weg­ge­daan? Was ik dat zelf?...