Ver­want met de dood

Het leven is sinds­dien ver­der­ge­gaan­maar ver­gat mij mee te neme­nen liet me erbui­ten staan. Ik bezie ‘t van een afstand­maar ‘t raakt me niet ech­tik voel me met de dood ver­want. Veel men­sen om mij heen­kun­nen het ver­driet niet lan­ger dele­nen laten mij...

Op vakan­tie

Ik ben er even uit,uit de sleur en het gevang;verlost van gedachten,denkend zon­der besluit. Even weg van hier,daar waar jij ook niet bent­ben ik in het hier-en-nu,hier waar ik vakan­tie vier. Ont­snapt in het moment;nu in plaats van laterspreekt de waar­heid me...

In je hart

Vind troost in die momen­ten dathet mooi was, dat het stroomde,dat het was alsof je droom­de, dat je even leek te zweven,dat je droom­de: dit is leven. dat je wist dat alles goed zat,dat je nie­mand ooit zó lief had dat je thuis­kwam na een lange reis­nog nooit zo...

Goed werk

Goed werk: water worden,wortels van plan­ten intrek­ken­trek­vo­gels vul­len met groen,groeten doen naar beneden;ach, ik zal dood wel tevre­de­nen vre­se­lijk veel moe­ten doen. Leo Vro­man

De dood

“k Heb voor de dood al meer dan eens een lief gedicht geschre­ve­nik neem hem weer eens op mijn schoot­hij hoort zo bij het leve­nik weet nog hoe bang ik was als kind­wat heb ik ‘m gekne­pen­hij was mijn vij­and, nu mijn vriend­nu heb ik hem begre­pen­hij heeft mij...

Een gat in de fami­lie

Er is een gat in de fami­lie   Het gat is niet te dich­ten. Het zal er altijd zijn. En naast dat het ver­drie­tig is, voelt het ergens ook wel fijn.   Want jij blijft zo altijd bij ons. Jij bent er hoe dan ook nooit niet. Alleen met jou zijn wij com­pleet....