Accep­te­ren

We heb­ben het woord al een plek gege­ven,
Het stijgt ver boven ons uit;
Reik­hal­zend pro­be­ren we het bin­nen ons bereik te krij­gen,
Het te bemach­ti­gen en ons mach­tig te maken,
Want accep­te­ren kun je leren
En zo leer je er mee leven.
 
Accep­te­ren is iets toe­la­ten,
waar­van je niet wilt dat het er is.
Niet te begrij­pen tot je het gedaan hebt
En er ach­ter komt;
Vech­ten tegen iets wat niet weg­gaat
Maakt al een slacht­of­fer.
 
 
Anne Zwa­nen­burg
 
  • Ver­want met de dood

    Het leven is sindsdien verdergegaan
    maar vergat mij mee te nemen
    en liet me erbuiten staan.

    Ik bezie ‘t van een afstand
    maar ‘t raakt me niet echt
    ik voel me met de dood verwant.

    Veel mensen om mij heen
    kunnen het verdriet niet langer delen
    en laten mij daarin alleen.

    Zo bouwen ze muren van stilte
    waarin ik me gevangen voel
    en die mij omgeven met kilte.

    Ze beseffen niet hoe dat is
    hoe gebroken mijn bestaan
    hoe vol van leegte en gemis.

    Ik weet, ik kan niet altijd troost verwachten
    maar door er gewoon te zijn
    kunnen ze wel de pijn verzachten.

    Het is niet, dat ik me beklaag
    immers ik wil geen medelijden,
    ‘t is alleen wat warmte wat ik vraag.

    Kokkie Jonkers