Neem contact op
Boek & Troost, ruimte voor rouw

De dood is een open veld

 

‘k Heb voor de dood al meer dan eens

een lief gedicht geschre­ven

ik neem hem weer eens op mijn schoot

hij hoort zo bij het leven

ik weet nog hoe bang ik was als kind

wat heb ik ‘m gekne­pen

hij was m’n vij­and, nu mijn vriend

nu heb ik hem begre­pen

hij heeft mij zijn geheim ver­teld

en zo ben ik mijn angst ont­groeid

voor mij is hij een open veld

waar hemel­hoog het voor­jaar bloeit.

 

 

 

 

 

Toon Her­mans

Agenda

Lotgenotencontact
Ervaringen
Vrijwilligers
Vrienden & donateurs

Nieuws

Boek v/d maand

Gedicht v/d maand

  • Ver­want met de dood

    Het leven is sindsdien verdergegaan
    maar vergat mij mee te nemen
    en liet me erbuiten staan.

    Ik bezie ‘t van een afstand
    maar ‘t raakt me niet echt
    ik voel me met de dood verwant.

    Veel mensen om mij heen
    kunnen het verdriet niet langer delen
    en laten mij daarin alleen.

    Zo bouwen ze muren van stilte
    waarin ik me gevangen voel
    en die mij omgeven met kilte.

    Ze beseffen niet hoe dat is
    hoe gebroken mijn bestaan
    hoe vol van leegte en gemis.

    Ik weet, ik kan niet altijd troost verwachten
    maar door er gewoon te zijn
    kunnen ze wel de pijn verzachten.

    Het is niet, dat ik me beklaag
    immers ik wil geen medelijden,
    ‘t is alleen wat warmte wat ik vraag.

    Kokkie Jonkers