Neem contact op
Boek & Troost, ruimte voor rouw

De dood

“k Heb voor de dood al meer dan eens een lief gedicht geschre­ven
ik neem hem weer eens op mijn schoot
hij hoort zo bij het leven
ik weet nog hoe bang ik was als kind
wat heb ik ‘m gekne­pen
hij was mijn vij­and, nu mijn vriend
nu heb ik hem begre­pen
hij heeft mij zijn geheim ver­teld
en zo ben ik mijn angst ont­groeid
voor mij is hij een open veld
waar hemel­hoog het voor­jaar bloeit.

 

TOON HERMANS

Agenda

Lotgenotencontact
Ervaringen
Vrijwilligers
Vrienden & donateurs

Nieuws

Boek v/d maand

Gedicht v/d maand

  • Ver­want met de dood

    Het leven is sindsdien verdergegaan
    maar vergat mij mee te nemen
    en liet me erbuiten staan.

    Ik bezie ‘t van een afstand
    maar ‘t raakt me niet echt
    ik voel me met de dood verwant.

    Veel mensen om mij heen
    kunnen het verdriet niet langer delen
    en laten mij daarin alleen.

    Zo bouwen ze muren van stilte
    waarin ik me gevangen voel
    en die mij omgeven met kilte.

    Ze beseffen niet hoe dat is
    hoe gebroken mijn bestaan
    hoe vol van leegte en gemis.

    Ik weet, ik kan niet altijd troost verwachten
    maar door er gewoon te zijn
    kunnen ze wel de pijn verzachten.

    Het is niet, dat ik me beklaag
    immers ik wil geen medelijden,
    ‘t is alleen wat warmte wat ik vraag.

    Kokkie Jonkers