DOOR DE POORT.……

Door de poort van het voe­len van je zwak­heid,
ligt je kracht.
Door de poort van het voe­len van de pijn
ligt je ple­zier en vreug­de.
Door de poort van het voe­len van je angst
ligt je zeker­heid en vei­lig­heid.
Door de poort van het voe­len van je een­zaam­heid
ligt je ver­mo­gen om ver­vul­ling, lief­de en kame­raad­schap te vin­den.
Door de poort van het voe­len van je haat
ligt je ver­mo­gen lief te heb­ben.
Door de poort van het voe­len van je wan­hoop
ligt je ware en recht­vaar­di­ge hoop.
Door het accep­te­ren van je tekort­ko­min­gen van je jeugd
ligt je ver­vul­ling nu.
 
 
Eva Pier­rakos uit ‘Lief­des­kunst’ Hanna Cup­pen
  • Ver­want met de dood

    Het leven is sindsdien verdergegaan
    maar vergat mij mee te nemen
    en liet me erbuiten staan.

    Ik bezie ‘t van een afstand
    maar ‘t raakt me niet echt
    ik voel me met de dood verwant.

    Veel mensen om mij heen
    kunnen het verdriet niet langer delen
    en laten mij daarin alleen.

    Zo bouwen ze muren van stilte
    waarin ik me gevangen voel
    en die mij omgeven met kilte.

    Ze beseffen niet hoe dat is
    hoe gebroken mijn bestaan
    hoe vol van leegte en gemis.

    Ik weet, ik kan niet altijd troost verwachten
    maar door er gewoon te zijn
    kunnen ze wel de pijn verzachten.

    Het is niet, dat ik me beklaag
    immers ik wil geen medelijden,
    ‘t is alleen wat warmte wat ik vraag.

    Kokkie Jonkers