Over­gan­gen

Wind je niet op,
maak je niet druk,
leer ermee omgaan,
dat het licht don­ker wordt,
dat het volle leeg wordt,
dat de lacht ver­an­dert in een traan
en dat de blij­heid ver­som­be­ren zal,
want in de ver­som­be­ring
woont alweer het blije,
in de traan ver­bergt zich al de lach,
in het rumoer kon­digt zich het stil­le al aan
en in de leeg­te schuilt alweer het volle,
zoals ook uit het don­ker, het licht tevoor­schijn treedt.

TOON HERMANS

  • Ver­want met de dood

    Het leven is sindsdien verdergegaan
    maar vergat mij mee te nemen
    en liet me erbuiten staan.

    Ik bezie ‘t van een afstand
    maar ‘t raakt me niet echt
    ik voel me met de dood verwant.

    Veel mensen om mij heen
    kunnen het verdriet niet langer delen
    en laten mij daarin alleen.

    Zo bouwen ze muren van stilte
    waarin ik me gevangen voel
    en die mij omgeven met kilte.

    Ze beseffen niet hoe dat is
    hoe gebroken mijn bestaan
    hoe vol van leegte en gemis.

    Ik weet, ik kan niet altijd troost verwachten
    maar door er gewoon te zijn
    kunnen ze wel de pijn verzachten.

    Het is niet, dat ik me beklaag
    immers ik wil geen medelijden,
    ‘t is alleen wat warmte wat ik vraag.

    Kokkie Jonkers