STUURLOOS

De stuur­lui eisen de wal op
 

De vech­ters eisen de straat op
De kie­zers eisen klare taal
maar er zijn geen woor­den voor
er bestaat geen nieuw moraal
we heb­ben nog geen ver­haal

wat zou je doen met de ruim­te die je opeist
die min­der dan ander­hal­ve meter
je oma opzoe­ken
je buur­man aan­hoes­ten
het vlieg­tuig nemen naar een of ander toe­ris­tisch oord?

en is dat dan vrij­heid
wat is vrij­heid eigen­lijk
voor een woord?

Is het terug naar voor­heen,
maar voor­heen is voor­bij;
we dei­nen stuur­loos
op de rand van een nieuw getij

niet eisen, maar vra­gen
mee­be­we­gen
luis­te­ren
naar wat de zee van ons wil
nieu­we ein­ders ont­dek­ken

mis­schien is dat vrij­heid
mis­schien
maakt dat het ver­schil.

Helma Sne­loo­per

 

 

  • Ver­want met de dood

    Het leven is sindsdien verdergegaan
    maar vergat mij mee te nemen
    en liet me erbuiten staan.

    Ik bezie ‘t van een afstand
    maar ‘t raakt me niet echt
    ik voel me met de dood verwant.

    Veel mensen om mij heen
    kunnen het verdriet niet langer delen
    en laten mij daarin alleen.

    Zo bouwen ze muren van stilte
    waarin ik me gevangen voel
    en die mij omgeven met kilte.

    Ze beseffen niet hoe dat is
    hoe gebroken mijn bestaan
    hoe vol van leegte en gemis.

    Ik weet, ik kan niet altijd troost verwachten
    maar door er gewoon te zijn
    kunnen ze wel de pijn verzachten.

    Het is niet, dat ik me beklaag
    immers ik wil geen medelijden,
    ‘t is alleen wat warmte wat ik vraag.

    Kokkie Jonkers