Elke derde zondag van de maand organiseert Boek en Troost het ROUWCAFÉ. 

Een veilige en welkome plek voor iedereen die door de dood een dierbare moet missen. Of dat nu je partner, ouder, kind, vriend/vriendin is, het Rouwcafé biedt gelegenheid om  in een ongedwongen sfeer lotgenoten te ontmoeten. Aan de hand van een thema, verhaal of gedicht kunnen ervaringen worden uitgewisseld, kun je je eigen verhaal spiegelen aan dat van anderen, kun je dat wat je raakt bespreekbaar maken, dat intense gemis, dat diepe verdriet. Door dat samen te delen, kan het begin zijn van het ervaren van meer rust, van je niet meer zo helemaal alleen voelen.

Er zijn al ettelijke deelnemers die hun ervaringen met het Rouwcafé met ons hebben gedeeld. Neem een kijkje bij deze Ervaringen. Wellicht zijn ze het laatste duwtje in je rug om de stap te zetten…..

 

 

 

Zondag, 20 Oktober : De troost van muziek…….

 

Hoe kan het dat muziek ons raakt en verschillende mensen zoveel troost kan bieden?

Muziek doet iets met mensen. Het kan ons raken en bewegen. Het roept emoties op, associaties en herinneringen. Muziek kan nabestaanden helpen gedachten te verwoorden, troost te bieden en herinneringen op te halen. De ene melodie roept vrolijkheid op, de andere kan je somber maken. Maar óók kan die sombere muziek maken dat je beter met je eigen somberheid om kunt gaan. Het verdriet kan loskomen. Dat is niet verkeerd. En wat gebeurt er als het stil is, geen geluid, geen afleiding: wil je er van weg, of word je er door aangetrokken?

Heb je een lied, een melodie, waarbij je aan je dierbare overledene moet denken? Neem het mee naar het Rouwcafé als je wilt of vertel het ons,  dan zoeken wij het ter plekke voor je op. We kunnen er dan samen naar luisteren. Zo wordt de herinnering aan jouw geliefde weer levend. Ook kunnen we dan ervaren hoe persoonlijk muziek en stilte beleefd kunnen worden.

 

 

Wordpress Table Plugin

Weergave van een van de Rouwcafé’s

Thema: “Van donker naar licht…..”

Met 8 lotgenoten hadden we vandaag een mooie maar intense middag met elkaar.
In het inleidende praatje werden er al wat items aangereikt over wat er na het overlijden van een geliefde met je gebeurt en wat er zoal op je pad komt om weer van het donker naar het licht te kunnen gaan.

Wat gebeurt er met je als je geliefde overlijdt?
Dan bestaat je leven uit: missen, donkerte, zwaarte en herinneringen. Herinneringen die nu alleen nog maar pijn doen en geven.
* Kun je je veerkracht weer vinden, versterken en aanwakkeren?
* Kun je de draad van het leven weer oppakken?
* Blijft de schaduw van rouw en verdriet altijd met je meelopen?
* Wie en wat zorgt er voor dat we weer kunnen opstaan?

Je moet weer op zoek gaan naar een nieuwe invulling in je leven. Je moet jezelf opnieuw leren kennen zonder je maatje, je geliefde. Een bijna nieuwe identiteit, nieuwe vrienden, nieuwe of andere werkzaamheden, een andere tijdsinvulling en soms zelfs verhuizen.

En dan kan en wordt het heel langzamerhand weer iets lichter om je heen. Het leven wordt het weer waard om geleefd te worden, weliswaar met vallen en opstaan en ieder op zijn eigen manier en tijd.
Bij elkaar zoeken we vanmiddag naar herkenning, erkenning en begrip.
Aan lotgenoten hoef je niet veel uit te leggen en daar zijn de gesprekken die we met elkaar voeren juist zo fijn en helend voor.

Met deze inspirerende en mooie woorden zijn we het gesprek met elkaar ingegaan.
Hetgeen best intens was, daar het rouwproces bij een aantal nog maar net begonnen was.Toch voelden zij zich ‘veilig’ genoeg om hun verdriet en verhaal met ons allen te delen waardoor zij beseften dat zij er niet alleen voor stonden.
Diegenen die al verder in hun rouwproces waren hielpen nu juist weer deze verse wonden te verzachten met hun ervaringen.
Het was mooi hoe open er gesproken werd over het verdriet, maar ook hoe donker en leeg het nog in diegenen was waar het verlies nog zo vers was.
Het was zo waardevol ook hoe er getoond werd hoe het voor hen, die al verder in hun rouwproces waren, al weer lichter in hen werd.

Met een prachtig aansluitend gedicht werd het deel voor de pauze afgesloten, waarna we na de pauze met elkaar in gesprek gingen en in groepjes ontstonden er mooie gesprekken tussen de oude- en nieuwkomers met vrijwilligers.

Twee nieuwkomers gingen echt een stuk lichter naar huis met de intentie om de volgende keer weer naar het Rouwcafé te komen. Bij diegenen waar het verlies nog zo rauw was konden we toch laten zien dat het na het donker ook weer lichter wordt.

Er werd afgesloten met de mooie woorden van één van de aanwezigen: “ Omring je met liefdevolle mensen, dan komt het goed”. Ja, Liefde heelt alle wonden!

Het gedicht dat voorgedragen werd:

NOG LEVEND
( gedicht van Joke Verweerd)

Ik sta aan het strand
met de wind in mijn haren
en vandaag voor het eerst
Doet de dag niet zo’n pijn
Jouw ring aan mijn vinger
zal ik daar trouw bewaren
maar het houdt me niet tegen
nog levend te zijn.

NOG LEVEND
ik voel het van binnen
alsof ik niet eerder
diep ademen kon.
Zou vandaag het ontdooien
dan toch beginnen…….
van het ijs in mijn borst
dat niet wegsmelten kon?


Dit is een samenvatting van een van de bijeenkomsten. Mocht het bovenstaande aanleiding geven tot vragen, stel ze dan gerust (mailto:info@boek-en-troost.nl of tel. 06 17159295).
Voel je welkom om een keer aanwezig te zijn en de sfeer te ervaren.