Mijn broer is dood.
Ik ben verhaal, het kan niet kloppen,
want ik zie dat ik nog leef.
Wij zijn van meet af aan altijd bij elkaar geweest
en waren dan ook zo ongeveer precies gelijk.
Hoe kan het dan dat ik zomaar in mijn eentje overblijf?
Alsof iemand in het wilde weg gekozen heeft,
niet opgelet heeft wie van ons het was.
Hoe dichterbij kan nog de dood?
Ted van Lieshout