‘k Heb voor de dood al meer dan eens
een lief gedicht geschreven
ik neem hem weer eens op mijn schoot
hij hoort zo bij het leven
ik weet nog hoe bang ik was als kind
wat heb ik ‘m geknepen
hij was m’n vijand, nu mijn vriend
nu heb ik hem begrepen
hij heeft mij zijn geheim verteld
en zo ben ik mijn angst ontgroeid
voor mij is hij een open veld
waar hemelhoog het voorjaar bloeit.
Toon Hermans