Zet de radio uit
je hoort niets nieuws
de stilte wacht geduldig af
Vouw de krant dicht. Hij was oud voordat hij werd gedrukt
Zoek niet, deel niet, duim niet totdat je vierkant ziet
Zet eindelijk het scherm op zwart.

Ik ben net zo bang als jij, net zo bezorgd
voor iedereen die ik niet missen kan
Ik had ook gespaard voor andere dingen:
verre reizen, eerste hulp bij een gebroken hart,
een auto die wat vaker start.

Maar: in Wuhan hoor je vogels zingen
Boven China was de lucht nog nooit zo blauw
In Venetië zien ze vissen in het helderst water sinds tijden

De kunst van het leven was altijd dezelfde:
ongevraagd komen, ongewild  gaan,
intussen doen wat je het liefste doet,
vrede sluiten met je lot.

Sluit de voordeur
Zet de tuindeur open, voel de zon op je gezicht
Denk voor je uit wat niemand hardop durft te zeggen:
wij zijn een virus dat een virus heeft gekregen.

 
Corona-Poëzie
Ingmar Heytze , voorgedragen bij Radio EenVandaag